ambasador w podróży

          Na nasze doświadczanie miejsc zwykle nie składa się jeden tylko czynnik. Piękno miasta jako takie nie istnieje, choć oczywiście często percepcja poszczególnych ludzi skupia się na podobnych zjawiskach i wtedy ocenia się daną przestrzeń jako atrakcyjną. Architektura, pogoda, pora roku, nasz nastrój... od tego wszystkiego zależy, jakie wspomnienia wyniesiemy (właśnie sobie wyobraziłam jak wynoszę wspomnienia niczym Prometeusz ogień z boskiej siedziby:) z naszej podróży. Na mnie jednak najmocniej odciskają się relacje z ludźmi, których w czasie swej drogi spotkałam. Pamiętam miasto przez pryzmat osoby, która ze mną dzieliła w nim czas, zapamiętuję je tak, jak ta osoba mi je przedstawiła - sobą. 

          Kiedyś moja przyjaciółka powiedziała, że współcześnie najlepszą formą patriotyzmu jest reprezentowanie sobą samym swego kraju zagranicą. Kiedy myślę o sobie jako łodziance, Polce czy Europejce i o roli, jaka mi przypada podczas moich wędrówek, zawsze wspominam te słowa. Tak, patriotyzm to bycie codziennym ambasadorem w podróży - mój kraj zostanie zapamiętany tak, jak ja go przedstawię, ale nie opowiadaniem, lecz swoją osobowością. Taki jest mój kraj, jaki ja jestem w kontakcie z obcokrajowcem. Każdy ma jakieś stereotypowe wyobrażenie na temat innych nacji, jednak wszelkie ogólne mity zostają zburzone w konfrontacji z rzeczywistą, namacalną osobą. Nie można poznać całego kraju, jedynie konkretną osobę, która siłą rzeczy staje się reprezentantem całego państwa. W gruncie rzeczy jesteśmy synekdochami - pars pro toto - które, co prawda, nie oddają w pełni złożoności problemu, ale zawsze mogą wywołać miłe wyobrażenia na temat całości.

          Bardzo sobie cenię tę samozwańczą funkcję i cieszę się, kiedy po jakimś czasie dostaję mail podobny do tego, jaki napisał mi niedawno pewien spotkany w Walencji Irlandczyk: "How could I forget a star like you! It's easy to remember beautiful friendly model Polish ambasador! :-). I feel blessed to have met up with you in Valencia". Ja również błogosławię takie spotkania.