Pochłonięci lekturą

          Jedną z czynności, które najbardziej mnie fascynują, jest czytanie. Jednak to lektura w swym najprostszym wydaniu wzrusza mnie najbardziej.

          W zeszłą sobotę w Murcji przechadzając się słonecznymi ulicami, napotykałam ludzi (nie)zwykłych. Szukałam natchnienia w churros, a otrzymałam coś znacznie ważniejszego: prostotę lektury.

      Między kolejnymi podreptywaniami spędziłam czas jakiś na przyglądaniu się kobiecie czytającej u bram katedry. Nie mogłam oderwać wzroku od tej fascynującej postaci, siedzącej na całym swoim dobytku, pochłoniętej lekturą. Wahałam się, czy podejść, co zrobić, co powiedzieć, jak dać odrobinę swojego czasu i uwagi. Znacie z pewnością ten rodzaj niepokoju, pewnego rodzaju niezaspokojenia, lęku pomieszanego z  pobudzeniem. Jest to uczucie towarzyszące wszelkiemu działaniu, którego skutków nie można w żaden sposób przewidzieć. Wreszcie odważyłam się. Wstałam, wzięłam talerzyk z churros i podeszłam do tej staruszki, podając słodkość wraz z niezbędnymi serwetkami. Zapytałam, co czyta. Wskazała palcem ku górze. Biblię - powiedziała. Szybko znalazłyśmy wspólne słowo z naszych języków: blisko. Blisko bowiem jest z Polski do Bułgarii. A jednak tak daleko od tego blisko się spotkałyśmy.

Murcia

          Po tym pięknym spotkaniu ruszyłam w dalszą drogę. Okazało się, że takich ludzi jest więcej, że ulice pełne są niezwykłych postaci, których widok wywołuje refleksję.

Murcia