Szlak Green Velo / Warmia i Mazury (Varmia and Masuria), Polska (Poland)

Green Velo, July 2016

Powiedzieć, że wyczekiwany, to zdecydowanie za mało. Szlak Green Velo trafił na moje biurko za sprawą kalendarza dodawanego do gazety. Kilkakrotnie obił się o moje oczy i uszy i od tamtej chwili wiedziałam, że lato spędzę właśnie na Wschodnim Szlaku Rowerowym. Plany były zaiste imponujące. Minimum tysiąc kilometrów z Gdańska wzdłuż granic Polski aż do Białegostoku. A może i dalej, jak czas pozwoli. Los pozwolił dojechać zaledwie do granic pierwszego z pięciu województw połączonych najdłuższym szlakiem rowerowym w Polsce. Tak oto powstał album z Warmii i Mazur.

Green Velo, Elbląg / July 13, 2016

Na każdy szlak trzeba dojechać. Moja droga, jak to zwykle bywa, rozpoczęła się u progu domu. Zamknęłam furtkę gdzieś w mieście Łodzi i popedałowałam na dworzec. Pociąg zabrał mnie i rower do Gdańska. Stamtąd już tylko wiatr we włosach, pot na karku i inne rozkosze. Nie udałam się jednak bezpośrednio do Elbląga. Musiałam najpierw dokończyć ubiegłoroczną wyprawę wzdłuż wybrzeża Bałtyku. Wtedy z Gdańska wybrałam się przez Hel na Zachód do Świnoujścia. Teraz Mierzeją Wiślaną pojechałam do kolejnej granicy. Kaliningrad nie wita nas z otwartymi rękami. Zjadłam więc ciastko w Piaskach i pognałam do punktu startowego.

Green Velo, Elbląg / July 13, 2016

Celem pierwszego etapu dojazdowego był Elbląg. To tutaj ustanowiono początek szlaku. Lub koniec. Ale trzeba zawierzyć etymologii polskich słów początek i koniec, bo jak wykazują badania, ich rdzenie są wspólne. Od znaczeń zatem nie uciekniemy. Wplątani jesteśmy w krąg powtórzeń, mit wiecznego powrotu. Ale to nie o tym post, zatem załączam album z kadrami z Elbląga.

Początek, nie ukrywam, był trudny. Po zazwyczaj płaskich odcinkach Mierzei Wiślanej, wzgórza w okolicy Elbląga wyciskały poty. W niektórych miejscach Bażantarni musiałam raz czy dwa zsiąść z roweru i trochę go popchać. No cóż, raz on mnie, raz ja jego. Wespół w zespół. Potem szło z górki, chociaż jak na – reklamowany i najlepiej przystosowany do jazdy – szlak rowerowy w Polsce, nazbyt często spotykały mnie takie niespodzianki. Największe moje obawy budziła nawierzchnia, bo jak nic paraliżowała mnie myśl o przebitej dętce.

Na odcinku między Elblągiem a Tolkmickiem spotkałam właściciela takiego jednośladu, który zniechęcił mnie do obranego przeze mnie celu i razem udaliśmy się do Fromborka. Zniechęcenie miało na celu skierowanie mnie w zupełnie przeciwnym kierunku, mianowicie do Malborka, ale nie dałam się. Ciągle myślałam o Białymstoku i nawet towarzystwo mężczyzny, który potrafi dobrze i szybko dopompować koła, nie przekonało mnie. W każdym razie na o powietrze w oponach nie martwiłam się już do końca trasy.