Magosta de Ramales de la Victoria | Cantabria | Spain (España, Hiszpania)

Magosta de Ramales de la Victoria | Cantabria, Spain | October 2019

Nie ma możliwości odwiedzenia Hiszpanii bez przypadkowego uczestnictwa w jakimś jej święcie. Wie o tym doskonale chociażby Katarzyna Kobylarczyk, która napisała parę lat temu zbiór reportaży Pył z landrynek. Hiszpańskie fiesty. Ale wie o tym każdy, kto choć na chwilę zboczył z utartych ścieżek. No dobrze, wie o tym właściwie każdy, kto kiedykolwiek odwiedził ojczyznę Cervantesa. 

Jak może wiecie, ta strona pierwotnie nosiła nazwę Szkice hiszpańskim piórkiem i była moją opowieścią o tym kraju. Z czasem zamieniła się w zbiór kadrów ze świata. Z bliższych i nieco dalszych podróży. Nie było jednak na niej nic nowego z Hiszpanii. Do czasu, kiedy po wielu latach powróciłam na łono swej "drugiej ojczyzny".

Kiedy jesienią zadzwonił do mnie znajomy z pytaniem, czy nie chcę za tydzień lecieć do Hiszpanii, nie wahałam się ani chwili. Tym bardziej, że rozchodziło się o udział w międzynarodowym projekcie na północy kraju. To tamtędy wiedzie bliski mi szlak Camino - główna trasa do katedry w Santiago de Compostela i na koniec ziemi.

Vienna (Wien, Wiedeń) | Austria

Thingvellir (Pingvellir) | Iceland (Ísland, Islandia)

Thingvellir, Golden Circle, Iceland | May 2018

Być może dotarcie do Parku Narodowego Thingvellir na Islandii jest najłatwiejszym sposobem na postawienie stopy w Ameryce. To tutaj stykają się płyty tektoniczne euroazjatycka z północnoamerykańską. O wadze tego miejsca musieli wiedzieć jedni z pierwszych mieszkańców wyspy, gromadząc się tutaj od początku X wieku na posiedzeniach islandzkiego parlamentu. Także obecnie to jedna z najczęściej odwiedzanych przez turystów atrakcji, znajdująca się na tzw. trasie Golden Circle, którą pokonuje się podczas jednodniowej wycieczki z Reykjavíku.

Delphi (Δελφοί, Delfoi, Delfy) | Greece (Ελλάδα, Elláda, Grecja)

W dniu swoich 35. urodzin udałam się do miejsca przez starożytnych uważanego za pępek ziemi. Tu, gdzie po swoją przepowiednię zmierzali wszyscy wielcy antycznego świata, by po oczyszczających rytuałach usłyszeć wyrocznię z ust Pytii. Do delfickiej świątyni Apollina przybywano po boską mądrość. Kto tu docierał, nie mijał się ze słowami: „poznaj samego siebie“ (γνῶθι σεαυτόν gnōthi seauton) czy „nic ponad miarę“ (μηδὲν ἄγαν mēden agan.

Pierwszego dnia Delfy przywitały mnie malowniczą burzą, która kazała zawrócić z drogi do wyroczni. Nazajutrz o wschodzie słońca kolejne podejście. Dla tych, co lubią symboliczne koincydencje, znaczący był księżyc w pełni, który zawisł tej nocy nad Globem. A to pełnia w znaku głębokich transformacji.